بررسی اثر بتا مرکاپتواتانول و نیکوتین آمید بر میزان بیان ژن گیرنده ی 1 ادیپونکتین در سلول های بنیادی مزانشیم بندناف طی تمایز به سمت سلول های انسولین ساز

دیابت شایع ترین اختلال مزمن متابولیک و نوین ترین روش درمانی آن تمایز سلول های بنیادی به سلول های تولیدکننده ی انسولین در شرایط آزمایشگاهی وجایگذاری آنها در پانکراس می باشد. در سالهای اخیر بر اساس شناخت الگوی بیان ژنهای مختلف در این روند، پروتوکلهای تمایزی متعددی ابداع گردیده است. با اینحال شناسایی تنظیم کننده های جدید بمنظور تولید سلولهای انسولین ساز فعال در حال انجام می باشد. ادیپونکتین هورمون ترشح شده از بافت چربی است که بواسطه دو گیرنده اختصاصی (adipor1 وadipor2) نقش مهمی در متابولیسم گلوکز، ترشح انسولین و مهار آپوپتوز در سلولهای بتا ایفا می کند. در این تحقیق بررسی تغییرات بیان ژن گیرنده های ادیپونکتین در طی روند تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی بندناف به سمت سلول های انسولین ساز مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: سلول های ژله وارتون بند ناف پس از جداسازی بند ناف از نوزادان کامل به روش explant کشت و پس از تایید چند قوه زا بودن (تمایز به استخوان و بافت چربی) به منظور تمایز به سمت سلول های بتا در روز اول با بتامرکاپتواتانول (1/0 میلی مول بر لیتر)، در روز 5 با bfgf و نیکوتین آمید (1/0 میلی مول بر لیتر) تیمار شدند در طول دوره تمایز (14 روز) بیان ژن گیرنده 1 و 2 ادیپونکتین در روزهای 1 ،2، 3، 9 و 14 با استفاده از تکنیک‏ real time pcr‏، رنگ syber green و روش مقایسه ای ct?? بررسی شد. نتایج و بحث: میزان بیان ژن گیرنده های ادیپونکتین از روز 6 پس از تمایز نسبت به گروه تیمار(سلولهای تمایز نیافته) افزایش معنی داری را نشان داد (05/0p<). بر اساس مطالعات انجام شده میتوان چنین استنباط نمود که افزایش بیان گیرنده های ادیپونکتین طی روند تمایز سلولهای بنیادی بند ناف در آزمایشگاه افزایش می باید و این تغییر احتمالا توام با افزایش ترشح انسولین می باشد.